Recep Cengiz -11 Şubat 2025 Sahadan çekilmek, ligde başarısız takımlar için alternatif olmaya başladı. Fenerbahçe ve İstanbulspor’dan sonra Adana Demirspor hakem kararları ve TFF’yi protesto etmek için sahadan çekildi.

Sahadan çekilmek zıt anlamlar taşımaktadır.

Sahadan çekilen tarafından bakıldığında: Adaletsizliğe karşı kulübün haklarını korumak için “protesto, dik duruş ve karşı gelme” gibi bir dizi yaşantıyı betimlemektedir. Bu betimleme dikkat çekmeyi amaçlamaktadır.

Sahadan çekilmeye rakip tarafından bakıldığında: önceden tasarlanmış “sıra dışı, anlamsız, gereksiz, korkak ve saçma…” inandırıcı olmayan abartılı bir eylemdir. Mazeret ve bahane yaratmaya gerek yok. Hakem hatalarından her takım nasibini almaktadır.

Sahadan çekilmeye taraftar açısından bakıldığında; Adana Demirspor’a bağlanmak basit olarak yerel aidiyet değildir. Takım oyununda şekillenen belirli bir kolektif ifade biçiminin simgesidir.

Yöneticilerin iç dünyasında yaşadığı başarısızlıkların dışavurumu, “başarısızlığa bahane bulmaktır.”

Adana Demirspor taraftarının duygularına tercüman olan Almancada harika bir kelime vardır, “Fremdschämen”: Bir başkasının hal, tavır ve davranışlarından ötürü dolaylı utanç duymak…”

Sahadan çekilmenin toplumsal yansımasına bakıldığında; “futbolun yozlaştırılması, çağdaş kulüp yönetim anlayışının gerisinde kalmak, yetkiyi kötüye kullanmak, kulübün tarih ve kültürüne vefasızlık, taraftara saygısızlık, maddi ve manevi geçerliliği olmayan bir tutum, etik bir sorun ve sorunlara bilinç dışı çözüm üretme çabasıdır.”

Futbolda kötü yönetim profesyonelce; etik değerlerin korunması ve geliştirilmesi amatörce yürütülüyor. Rekabete dayalı basmakalıp düşünceler kabul görüyor ama hoşgörü davranışta karşılık bulmuyor.

Yöneticilerin sahadan çekilmenin ne sonuçlar doğuracağını anlamaktan çok kendi fikrini doğrulatması ve önceki maç görüntülerinden deliller yaratması algı kirliliğinden başka bir işe yaramıyor.

Sahadan çekilmek, futbolun yapısal sorunlara çözüm önermiyor. Yöneticilere vizyon, antrenörlere yeni oyun anlayışı ve futbolcu gelişimine katkı sağlamıyor. Var olan tespitlerin tekrarından başka bir anlam içermiyor.

Futbolcular yerine bu anlayış sahadan çekilirse; futbolun marka değerinin korunması için ilk adım atılmış olacaktır.

Sonuç olarak, futbol sahası bir mücadele, şuur ve sabır sahasıdır. Bu alanda davranışlar kendi içinde bütünlük ve tutarlılıkla uygulanıyorsa anlam kazanır.

Futbolda kazanırken “sorun yok” kaybedince “adaletsizlik var” düşüncesi basit bir düşüncedir. Adaletsizlikle mücadele sahadan çekilerek değil, adil bir şekilde mücadele edilerek verilmelidir. Ayrıca, ligdeki puan tablosuna bakıldığında, Adana Demir sporun en az hakemler kadar kötü yönetildiği söylene bilir. Bu durumda son sözü Konfüçyüs’e bırakmak gerekiyor “Karanlıktan şikâyet edeceğine, önce kendin bir mum yak.”

Tweet

Tweetle                      Paylaş                        Paylaş