Ömer Gürsoy- 15 Ağustos 2013 Yepyeni bir sezon, “yepyeni” heyecanlar, keyifler, hüzünler yeni transferler, eskimeyen tartışmalar, yasaklar, gerginlikler.

Her ne kadar Obama ile Putin, geçici bir küslük yaşıyor olsa da, zamanında selefleri Reagan ile Gorbaçov’un bile bir araya geldiği bir dünyada, Aziz Yıldırım ile Ünal Aysal’ın iki bakan ve bir federasyon başkanının periferisinde “bir arada” oturmalarından doğan bir “özlenen tablo”! bizleri beklemektedir.

            İki takımın üzerinden tanımlanan ve hatta gelecek 5 yılı sadece bu rekabete endekslenen bir süper lig var karşımızda.

Gerisi mi?

Bir kaçı “sezona şampiyonluk parolasıyla” olmadı “kolej takımı havası yakalayarak” başlar. Birkaç hafta sonra kötü sonuçlar alınır; lakin “lig uzun bir maraton”dur ve “takım olma yolunda emin adımlarla ilerlenmekte”dir. “Hedefe kilitlenmiş istim üzerindeki”, takım için “çıkış” kaçınılmazdır, “rehavete kapılmak” gibi bir hataya düşülmezse “mutlu son” beklemektedir. Zira “Bu taraftar herşeye layık”tır.

Her sezona girerken kaleme aldığım “merhaba futbol” yazımda ki gibi:

Bir filozof fırtınalı bir havada karşı kıyıya geçmek için kayıkçının küçük sandalına biner ve aralarında şöyle bir konuşma geçer:

Filozof: Tarih hakkında hiçbir şey biliyor musun?

Kayıkçı: Hayır!

Filozof: “O zaman ömrünün yarısını boşa geçirmişsin. Peki, hiç matematik öğrendin mi?”

Kayıkçı: Hayır!

Filozof: O zaman ömrünün yarısından çoğunu ziyan etmişsin.”

Tam bu anda büyük bir dalga sandalı devirir, filozof ve kayıkçı suya düşerler.

Kayıkçı: Peki sen yüzme biliyor musun?

Filozof: Hayır!

Kayıkçı: O zaman sen ömrünün tamamını boşa geçirmişsin.

Kıssadan hisse, hayatı anlamlandırmaya çalışırken bazı temel şeyleri ıskalamamak ve hayatın değerini bilmek gerekir.  

2013-2014 futbol sezonu başlıyor. Hepimiz futbol yorumcusu olarak teknik, taktik direktörlük yapacağız.

Evde, sokakta kahvede, hakem, hoca, yönetici kararlarına, futbolculara dair açılımlar getireceğiz:

“Hoca 3-5-2’de neden ısrar etti anlamadım. Adamın futbol felsefesi yanlış. İşin matematiğini bilmiyor, Dön 4-4-2’ye, çıkar şunu, al sağ tarafa fuleli, driplingci filancayı, besle tandemi… Ah biraz tarih bilseler, bak 80’de şu maçta ne olmuştu. Vizyon yok bunlarda… halbuki dünya futbolunda…”

Çok iddialıyız ve “İddia” oynarıyız ya. İşin ucunda para kazanmak da var artık, bilmediğimiz lig, bilmediğimiz takım kalmadı, neredeyse dünya çapında oynanan tüm maçlar hakkında yorum yapabilecek durumdayız!

Hal böyle iken önümüzdeki 10 ay boyunca futbolun felsefesi, tarihi, matematiği havada uçuşacak.

Sonra ligler bitecek, dönüp arkaya baktığımızda, o tartışmalardan geriye hiçbir şey kalmamış olacak. Sadece “bu lig güzel geçti mi, kimin maçından, oyunundan, yönetiminden zevk aldım?” diye düşüneceğiz.

O sezonun sonunda, o anları yaşamış olmamın hazzı, eğlendiğimiz, coştuğumuz, güldüğümüz, ağladığımız, kızdığımız zamanlar, kısaca duygularımız ve duyumsadıklarımız bir hoş seda olarak kalacak.

Üçün beşin ikinin, matematiğin, felsefenin hesabını yapmadan, gönül verdiğiniz renklerin, sevgilinin seyir zevki ile hayatımızın bir eğlencesi olarak gördüğümüzde bir şeyleri ıskalamamış olacağız.  

Şu ölümlü dünyada futbolu anlamlandırmaya çalışmaktan daha çok, futbolu hayatı yaşar gibi güler yüzle yaşamak bizi mutlu kılacak.

Kayıkçının denize düşen filozofa dediği gibi, “ömrümüzün tamamını boşa geçirmemek” için, futbolu sadece futbol olarak, bu “basit” zevkleri ile yaşayacağımız sürprizlerle dolu bir sezon diliyorum.

Merhaba futbol!

Sağol!{jcomments on}

Tweet

Tweetle                      Paylaş                        Paylaş