Müslüm Gülhan- 27 Haziran 2025 Beşiktaş’ın kültürel değerlerinin yarattığı kurumsal hafızası üretim mekanizması üzerine kurguya sahipti. Dünyadaki gelişmelere ve ülkenin bu politikalar çerçevesinde aldığı pozisyona göre şekillenen tavırlar maalesef sporu-futbolu bir kısır döngü içine sokarak ‘mutlu azınlık’ sendromu yaratıp, kulübün varlıklarını servet transferi olarak dışarıya aktarılmasına sağladı.

 Beşiktaş’ın Süleyman Seba sonrası-sözde değişime ayak uydurma kurgusunun yarattığı yönetim zafiyetleri 16,5 milyar TL borca neden oldu.

Kendi kendini yiyip bitiren kulüp-çare olarak mal varlıklarına saldırarak çözüm üreteceğini zannetmeleri duruma gelmesi kulübü daha da kötüye götürdü.

Haliyle, bu tutum kurumsal hafızanın kaybolmasına ve bunu bir avantaj olarak gören son 25 yıldaki başkanların gayrimenkul projelerini öncelikli bir yaklaşım görüp, üretim mekanizması üzerinden sportif performans koymayı reddederek kulübü yönetmeye çalıştılar. Ne yazık ki tüm bu çabalar kulübe bir rahatlama getireceğine, aksine zararları katlanarak büyüttü. İşin kötüsü bu projelerden Beşiktaş'a bir hayır da gelmedi. Kulüp finansal açıdan, sportif açıdan bir gelişim gösteremediği gibi, her geçen yıl, bir önceki yılı aratarak-kulüpteki zararlar katlanarak bugünkü seviyeye kadar geldi.

Geçen hafta yazmıştım bu haftada da yazmak zorundayım… Son 25 yıl içinde 307 transfer yapılmış, bonservis + maaş tutarı olmak üzere 871 milyon 405 Bin Euro harcanmış ve buna karşın, 154 Milyon 860 Bin Euro transfer geliri elde edilmiş. Sonuç olarak, bunun bilançoya yansıması ise 716 milyon 545 Bin euro transfer zararı olmuş.

Yani, 2000-25 arası dönemde yıllık ortalama 28 milyon 661 Bin euro Beşiktaş transfer zararı yapmış. Oluşan bu zararlar ise bir süre sonra kulübün mali dengesini yitirmesine ve sportif performansının düşmesine neden olmuş.

Tabii işlerin doğru yürümesi neticesinde gelinecek noktayı anlatmak için sevgili Tuğrul Akşar’ın Athletich Bilbao analizindeki belirli konuları alıntılar yapmak konunun anlaşılması açsından etkili olacağını düşünüyorum. “ “…Lezama” adını verdikleri akademilerinden çıkarttıkları oyunculardan oluşan bir sistem ve mücadele kulübü. Altyapıdan yetiştirdikleri sayısız ünlü oyuncuyu satarak sürdürülebilir büyümesini finanse eden, yüz yıldır yerel değerleriyle Real Madrid, Barcelona, Atletico Madrid gibi devlerle İspanyol Ligi’nde rekabet eden, sıra dışı bir kulüp.

Rekabet gücünü sadece yeşil sahalarda değil, aynı zamanda ekonomik ve finansal olarak da sürdürebilme başarısı ve cesareti sergileyebilmiş bir futbol kulübü. 1971’de kurdukları “Lezama”dan yetişen oyuncularını çok önemli paralara dünyanın en büyük kulüplerine satma yeteneğine ve geleneğine sahip bir futbol yapılanması… Bu sayede ekonomik ve finansal refah düzeyini yukarı çeken, her yıl çok ciddi transfer gelirlerine ulaşan bir futbol takımı. Alt yapısından yetiştirdiği futbolculardan Kepa Arrizabalaga’yı 80 milyon euroya Chelsea’ye; Aymeric Laporte’yi 65 milyon euroya Manchester City’e; Ander Herrara’yı 36 milyon euroya Manchester United’a; Javi Martiniez’i 40 milyon euroya Bayern Münih’e satma başarısına ulaşmış, yerel kalmış ama bir dünya markasına dönüşmüş bir futbol markası…”

Bakın! Bilbao, Serdal Adalı’nın Beşiktaş’ın mallarını satarak elde edeceği geliri, altyapıdan yetiştirdiği üç oyuncunun bonservis satışından elde etti. Bunun karşılığı; futbol kulübü gerçek işini yaptığı zaman ahlaki, dürüst ve doğru yönetildiği zaman sonuç almaması mümkün değildir.

Burada ortaya çıkan temel değer; yerelde kalarak ve kendi kültürel kurgusu içinde oluşan prensiplerinden taviz vermeyerek küresel bir rekabetin içine girip, doğru stratejilerle yer edinmek sportif ve finansal başarıyı beraberinde getirmesidir. Son 25 yıl içinde Beşiktaş’a yapılan en büyük ihanet ‘Öz Kaynak Düzeni’ denilen altyapı sisteminin lağvedilmesidir ki bu bilinçli olarak yapılan bir eylemdi…Bu sistemi yok etmenin tam karşılığını Yıldırım Demirören-Serdal Adalı’nın ‘Futboldan Sorumlu As Başkan’ olduğu zaman söylemişti: “Gerekirse alt yapıyı kapatırız” diyerek…Çünkü, Portekiz ticareti-Mendes-bunu istemekteydi.

Devam edelim… “Athletich’in başka önemli özellikleri ise dünya devleri Real Madrid ve Barcelona ile mücadelesinde yerel kalabilme başarısı gösterebilmesidir. Bu kulüplerin tüm dünyadaki scoutları aracılığıyla kazandığı yeteneklere ve olağanüstü yüksek tutarlı transferlerine karşı, Bask bölgesi içinde saptadığı yetenekli oyuncular aracılığıyla La Liga’da mücadelesine devam edebilme kararlılığına sahip olmasıdır. Neo-liberal küresel politikalara karşı mücadele ve rekabet gücünü sürdürülebilir; mali yapısını sağlıklı ve dengeli tesis edebilmesidir. Bunun için yönetsel politikalarını büyük bir cesaret ve kararlılıkla hayata geçirebilmesidir.”

Athletich Bilbao’nun 24 kişilik kadrosunun 14 futbolcusu altyapı oyuncusudur. Ve takımın toplam bonservis değeri 365,40 milyon avroyken, sıfır maliyetle yetişen altyapı oyuncuların bonservis değeri 324 milyon avrodur. Yani, Serdal Adalı’nın siyasi zorlama projesinin 2,5 katıdır.