Erdal Batmaz- 7 Ekim 2010

Fenerbahçe teknik direktörü Aykut Kocaman yaraya parmak basarak Milli Takım’da dağıtılan primleri eleştirince biraz bu alana dikkat kesildi herkes!

Her ne kadar asıl sağlıksız yapı Türk futbolunun mali büyüklüğüne ilişkin olsa da bu konunun tartışılması iyidir. Hacıağa tarzı ben verdim, ben yaptım oldu primleri kabul edilebilinir mi? Her mali konuda ortaya çıkıp “ federasyon kulüplerin parasını kullanıyor” diyen anlı şanlı başkanlarımız neden bir şey söylemez? Kimse, yok endüstriyel futbol, yok dünyada böyle gibi yalanlara başvurmasın! Avrupa’daki her federasyonun bütçesi de primleri de belli ve şeffaftır, Dünya veya Avrupa şampiyonu olduklarında da ne verildiği bellidir. Federasyon başkanının bu konuda bir fikrinin veya savunmasının olmadığı yerde elbette federasyon yönetiminde bilmem kaçıncı sırada yer alan bir yardımcı antrenör cevap verir!

Bu tartışmadan çıkarılacak ders vardır. Bu durum sürdürülemez!

Futbolumuzun gerçek fiyatı ve ekonomik değeri nedir?

Bir rakamsal değeri ortaya koyabilir miyiz? Naklen yayın için ödenen para mıdır? Yoksa ligde yer alan takımların toplam bütçesi mi? Ya da burada oluşmuş fiyatlama gerçeklikten yoksun mudur?

Bize göre Türk futbolunun “fiyatlaması “ gerçeklikten uzak, piyasa ve ekonomi diliyle “ over values “, “over - priced” bir görüntü sergilemektedir. Zira bu değerin oluşumunu tetikleyen şey başta yayın gelirleri açısından baktığımızda piyasanın değil iki Telekom devinin “arkadan itilmiş “yarışının neticesidir. Buna ek  “kamu destekli” devlet şirketleri eliyle siyaseten desteklenmiş bir yapıdır! Vatandaşa ucuz toplu konut yapmakla yükümlü TOKİ profesyonel futbol için stat yapar, zorunlu deprem sigortası DASK Dünya Kupası yayınına sponsor olur, devletin vatandaş vergileri ile yayın yapan TRT yayın ihalesine girip sanki kar ediyormuş gibi para verir, İSPARK gibi belediye tekelleri, hizmet yapacağına borcu olmamakla övünen İBB’nin profesyonel futbol takımına reklam verir. Bonkör Spor-Toto isim hakkı olarak kulüplere fındık fıstık parası gibi bir şey ödüyorken, asıl miktarı “isim hakkı” sahibine verir. Ülke insanının iyi yaşaması, ülke çocuklarını spor yapması için harcanması gereken parayı, kendi keyfi için harcar. Böyle bir “futbol endüstrisi” dünyanın neresinde var? Federasyon ve Spor –Toto açıklasa ya isim hakkı bedelinin ne kadarı kulüplere ne kadarı “isim hakkını “ elinde bulunduran yayıncı kuruluşa ödendi? Futbolumuzun transfer fiyatlaması maalesef Katar ve benzeri körfez ülkeleri ile kıyaslanarak oluşturulmakta artık. AB de olmayan vergi avantajları ile yüksek transfer bedelleri ödenmektedir. Bu prim ve transfer paralarına rağmen hem kulüp hem milli takım düzeyinde geldiğimiz yer de daha doğrusu gelemediğimiz yer de ortadadır! Futbolumuzu yönetenler, başta federasyon yöneticileri olmak üzere “şımarık bir zengin çocuğu “ edasıyla kazanmadıkları, emek vermedikleri ve hiçbir maliyet hesabına dayandırmadıkları paraları oraya buraya saçmaktalar! Federasyonun 2009-2010 bütçesinde oluşan açığı 26 milyon TL  dır. Dört büyük kulübün borç rakamı toplam 900 milyon TL düzeyine ulaşmış durumdadır. Bu hızla gidildiğinde 2013-14 sezonunda dört büyük kulübün borç rakamı 1,5 milyar TL ye ulaşacak mali kriterler nedeniyle Avrupa kupalarına katılmaları dahi mümkün olmayacaktır!

Bir devletin vatandaşlarından topladığı vergileri genele yayılmış bir “kamu çıkarı” olmadan bu kadar çok profesyonel bir spora harcaması yanlıştır ve eski Sovyet cumhuriyetleri dâhil dünyada da örneği yoktur! Meraklısına duyurulur.{jcomments on}

Tweet

Tweetle                      Paylaş                        Paylaş