Yrd.Doç.Dr.Recep CENGİZ- 28 Ağustos 2015 Futbol liglerimizde, teknik direktörlerin maç esnasında sürekli bağırmasına, maçsonrası futbolcularını kamuoyu önünde eleştirmesine, soyunma odasına gidip küfürlü konuşup, tehdit etmesine… Sıkça rastlanıyor. 

 Disiplinli, sert, otoriter görüntü “başarı” için önkoşul kabul ediliyor. Oysaki takımyönetiminde disiplin sağlamak adına, hangi davranışın “istenir olup olmadığı” konusunda sürekli baskı, yasak ve cezalarla,“ne yapmak isteyip, ne yapmak istemediğini” konuşmak, ikna etmek ve ortak karar almak arasında fark vardır. 

 Disiplini sağlamak adına, ne yapmak istediğinizi anlatılırken paylaşımcı, uzlaşıcı, sakin ve rahat bir şekilde kendinizi ifade etmeniz gerekli, disiplini korumak adına, ne yapmak istemediğinizi konuşurken saldırgan, suçlayıcı ve sürekli kendini savunan bir görüntü vermek gereksizdir. Çünkü söylediğiniz her söz, futbolcularınızın kulağından girip beynini ve bilinçaltını programlar. Onun bilinçaltına nasıl bir yükleme yaparsanız, antrenman, müsabaka, kamp ve özel hayatındaki sonuçlarını görürsünüz. Yani futbolcularınıza söylediğiniz her söz, sizi onlara bir adım daha yaklaştırır veya onlardan kilometrelerce uzaklaştırır. 

 Bu anlamda kurulacak iletişim “bilgi almak, bilgi vermek ve sorun çözme” amacına hizmet etmelidir. Unutulmamalıdır ki, her futbolcu görev ve sorumluluğunun farkındadır. Hiçbir futbolcu hata yapmak, başarısız olmak, oyundan çıkarılmak, teknik direktör veya taraftarlarla çatışmak istemez. Başarısızlık durumunda hatalarını bilir. Hataların nedenlerini açıklayacak durumdadır. 

 Futbolcunun her olumsuz davranışını disiplinle ilişkilendirmek doğru bir yaklaşım değildir. Örneğin Rize sporlu Kweuke örneğinde olduğu gibi bir futbolcunun, takımın penaltıcısı olmadığı halde penaltı atmak istemesini, sadece disiplin açısından analiz etmek eksik bir yaklaşım olur*. 

 Bardağın dolu tarafına bakarsak; penaltıyı atmak istemesi özgüven ve sorumluluk almanın yanı sıra müsabaka öncesinde bilinçaltına yüklediği “hırs, arzu ve isteğin dışa vurumudur.”Kendisine müdahale eden teknik direktörüne tepki göstermesi ise duygu boşalması, öfke kontrolsüzlüğü olduğu kadar saha içerisinde kişilik, karakter ve otoritenin korunmak istenmesi, saha da“Bende varım, bende önemliyim” mesajıdır. Üstelik futbolcunun disiplinli olması demek, hocasına itaat etmesi demek değildir. Futbolcunun disiplini sadece bir penaltı ile ölçülemez/ölçülmemelidir. Futbolcunun disiplinini ölçmek için oyunun bütününe bakmak gerekir. Oyunun bütününde; oyun anlayışına uymak, kendisine verilen görevi yerine getirmeye çalışmak, saha içi söylem ve davranışları…Gibi unsurlar belirleyici olmalıdır.

 Teknik direktör, futbolcu iletişiminin en önemli ilkelerden biri “önce dinle, sonra anla daha sonra anlaşılmayı bekle”dir*. Teknik direktörler sadece kendileri konuşmak, emir verip, itaat beklemek yerine futbolcularını dinlemeye ve anlamaya önem vermeleri gerekir. Futbolcu kendisine, düşüncelerine, emeğine değer verildiğini hissetmelidir. Bu nedenle, futbolcuyla saha içi iletişim kurma, olumsuzluklarını söyleyerek yermeye değil, bilgi vermeye yardım etmeye kendine güvenini pekiştirmeye yönelik olmalıdır. Futbolcuyu maç sonu kameralar önünde eleştirmek yerine hatalardan çıkarılacak sonuçları sadece futbolcu ile paylaşmak; teknik direktör ve futbolcular arasında sevgi, saygı ve güvenin oluşması, sporcuların kendilerini güvende hissetmeleri ve takım bütünlüğüne katkı sağlayacaktır. 

*****************

*Hikmet KARAMAN disiplin vurgusu yaparak “antrenörlük dersi gerektiren bir konu" demişti. Kweuke’yiFenerbahçe maçında oynatmak zorunda kalarak, bu dersten sınıfta kaldı. Asıl alınması gereken ders, “gücün kadar konuş” yoksa “sus” olmalıdır.{jcomments on}

Tweet

Tweetle                      Paylaş                        Paylaş